Türk toplumu sıcacıktır, dostunu hiç bırakmaz, aile çok önemlidir, misafirperverdir, gelenekler, görenekler önceliklidir. Büyüklere saygı, küçüklere sevgi gösterir Türk insanı. Dostunun, yakınının,ailesinin iyiliğini düşünür hep. Kendini feda eder onlar için…
Doğru mu? (more…)
Haftanın ilk yazısı başka olacaktı ama birkaç duyurum var size:
Öncelikli olarak, bu Cuma, yani ayın 25’inde saat 16:45’te Etiler, Alkent Bambino Oyuncak’a davetliyiz. Kasım ayı araya giren bayram nedeniyle iyice çabuk geçti sanki. Aynur Hanım’ın da aktivitesiz bir ay içine sinmedi. Ben de eksikliğini hissettim açıkcası. Sonuçta normalde çok daha öncesinden planlama yaparken, bu sefer haydi bu Cuma yapalım dedik. (more…)
Bir yaşında olduğumuzda yazdığım yazıya şöyle bir göz attım: “İşte 1 Yaşındayız!”
“Ne çok şey yapılmış bir senede, acaba bu sene neler oldu?” diye düşünmeye başladım. Alt alta sıralamak istedim. Yazdıkça yazmak geldi içimden. Yine dolu dolu bir sene olmuş. Hem başlatılan faydalı çalışmalara devam edebilmişiz, yani yarıda kalmamış hiçbir şey, hem de yenilerine el atmışız. (more…)
Kasım 2009’da “0 km.Bızdıklar”ın ilk yazısını yayınlarken sadece bir hayaldi; yazmak, yazmak, daha çok yazmak. Yazarken farklı kanallara ulaşmak.
Tam tamına bir sene 11 ay sonra, Bambino Oyuncak’taki aktivite masamızda ilk imza günümü yaptım 🙂 (more…)
Bazen olur, nedeni doğrudan beni etkilemese de, aslında mutlaka etkiliyordur bir şekilde, uzaktan da olsa.
Ağzımda acı bir tat.
Ya duyduğum bir haberdir, tanısam da bahsi geçen kişiyi, tanımasamda.
Ya memleketimle ilgili bir gelişmedir ağzımda acı bir tat bırakan.
Bu hafta yine ağzımda acı bir tat. (more…)
Platin Dergisi’nin Ekim sayısında sevgili arkadaşım Selçuk Kiper’in de bir yazısı vardı. Kendisi bir süre önce derginin yazarları arasına katılmıştı. Selçuk, olaylara bakış açısının genişliği itibari ile söylediklerini can kulağıyla dinlediğim bir kişi. Bu nedenle haberi alır almaz dergiyi edindim, bakalım ne yazmış diye. (more…)
Geçtiğimiz seneydi sanırım, “0 km.Bızdıklar”a bir yorum geldi. Yazdıklarıma katıldığını belirten ve anlattıklarımda kendi aile yapısından benzerlikler gördüğünü söyleyen sıcacık bir yazıydı.
Sonra bu içten kişiyle, Ahun ile, ara ara haberleştik. İşin ilginç yanı eşlerimizin de çocukluk arkadaşı olduğunu öğrendik. Ama hiç bir araya gelmemiştik. (more…)
Bu benim çok seneler önce okuma ihtiyacını hissettiğim ve kütüphanemden ayırmadığım bir kitabın ismi. Yani “’HAYIR’ Başlıbaşına Bir Cümledir” gibi tercüme edilebilir belki. Kitabın yazarı Megan LeBoutillier. (more…)
Türk toplumu çocuk sever diye bilinir. Sokakta çevirip çevirip miniğinizin yanağını sıkar tanımadığınız insanlar. Yeni doğmuş bebeklere daha da fazla bir ilgi vardır. Kendilerince zarar vermemek için annenin dehşet dolu bakışları arasında bebeğin elini öperler. Oysaki bebek zaten ellerini vücudunun iki yanında tutmaz ki, hep ağzındadır o eller. (more…)
Öncelikle hepinize ailelerinizle keyifli, neşeli bir bayram dilerim 🙂 (30 Ağustos Zafer Bayramınız da ayrıca kutlu olsun! Bayraklarınız bulunduğunuz yerlerde dalgalanmaya başlamıştır umarım…)
Şu an bu yazıyı okuyabiliyorsanız büyük ihtimalle deniz kenarında değilsiniz! Yoksa bizim gibi, bayramı yaşadığınız şehirde geçirmeyi tercih edenlerden misiniz?
İstanbul caddelerini uzun zamandır bu kadar boş görmedim herhalde. Bayrama 3-4 gün kala sokaklar boşalıverdi. (more…)