Taptatlı bir paylaşım daha geldiiiiiii 🙂
Havalara zıplıyorum her yazı, her şiir, her deneme geldiğinde.
Paylaşmak paylaşmak ve daha çok paylaşmak gibisi var mı…
Sizlerden gelen yorumları heyecanla beklemek, gelince zıp zıp zıplamak.
Ne mutlu bana, ne mutlu paylaşanlara 🙂 (more…)
Yazı deyip geçmeyin. Bir şiir, bir anı, kısacık da olsa bir hikâye, bir günlük paylaşımı çok şey değiştiriyor, insanları birbirine kenetliyor.
Özellikle işin içerisinde çocuklar varsa. (more…)
Bu seferki yazımız Silivri’den.
Yine sizlerden gelen sıcacık, içten bir paylaşım. Azra’nın paylaşımı. Kendisi 1.sınıf öğrencisi. Öyle mutluyum ki anlatamam. Evet bu site benimle başladı ama şimdi istiyorum ki bızdıklar işi ele alsın. (more…)
Merhaba ben Hüma.
Sekiz yaşındayım. 3. sınıfa gidiyorum.
Doğayı çok seviyorum.
Annem ben daha bebekken bana kitap okuyormuş. Büyüyünce ben kendim okumaya devam ettim. (more…)
Yakın zamanda sosyal medya üzerinden bir duyuru yapmıştım. Bundan böyle aralıklarla bızdıkların kısa hikâyelerine, yazdıkları şiirlere, sizlerle paylaşmak istedikleri yazılarına burada yer vereceğim demiştim.
Bu duyuruya pek çok olumlu cevap geldi. Çocuklarımıza haber verelim diyen ebeveynler, öğrencilerimize duyurduk diyen öğretmenler,… (more…)
Alzheimer sık sık karşımıza çıkıyor. Benim ailemde de senelerdir bu hastalıkla mücadele eden sevgili büyük teyzemiz var maalesef. Alzheimer ile karşılaşmadan tam olarak ne yapılabilir, bu hastalıkla nasıl başa çıkılır çoğumuz bilmiyoruz. Ancak bir yakınımızın başına gelirse sora sora öğreniyoruz. (more…)
Ekmekle ilginç bir ilişkim var benim. Bir yandan en temel gıda. Öte yandan seneler boyu yaptığım rejimlerde ilk kesilenlerden olmuş. Şu, “Sabah kahvaltısında kepekli bir dilim ekmek ve kibrit kutusu kadar peynir…” fecaatine maruz kalanlardanım. Öte yandan fırından çıkmış taptaze ekmek, yanında anneannemin mevsimine göre güneşte yaptığı reçel ve tenekede alınmış beyaz peynir,… Çocukluğumun anılarından. Anneanne-dede evinin sabah kahvaltı keyfi. Vazgeçilemeyen ama doğrusu olmazsa da insana zarar veren aşklardan adeta. (more…)
Esamet Hanım Konakları mutlaka ama mutlaka gidilesi bir yer.
Sahibi genç bir TAC’li.
Evet, itiraf ediyorum ilk etapta Namrun Yaylası’nda doğa içerisindeki bu mekâna beni çeken, 30. mezuniyet senemizdeki Tarsus Amerikan buluşması idi. Ancak iki gecemizi başka bir yerde bu kadar güzel, bu kadar dolu dolu geçiremezdik. Bu kadar şımartılamazdık. (more…)
Sizlerle sevgili Semin Yılmaz’ı “Kalpte Yaşamak“ başlıklı yazımda tanıştırmıştım. Yaşamını değerlendiren birisi o. Yaptığı şeyleri değerli kılan, yeniliğe açık, yeni yollara korkmadan giren bir kişi.
Onunla yaptığımız sohbette, “‘Yoga kendini geliştirmek değil kendini kabul etmektir,’ der Kundalini Yoga hocası Gurmukh,” diye belirtmişti. (more…)
Sevgili Anıl Altaş Brug ile sohbetimiz devam ediyor….
Çocuklarımız acaba doğru nefes alıyor mu? Nasıl anlayacağız?
Öncelikle kendi nefes akışınızı fark etmekle işe başlamanızı öneriyorum. Sosyal medyada dolaşırken, e-postalarınıza yanıt verirken, whatsapp’ta mesajlaşırken, bilgisayar başında çalışırken bir dakikalığına kendi nefes akışınıza bir bakın bakalım. Ne kadar sığ nefesler aldığınıza ve hatta nefesinizi ne kadar çok tuttuğunuza şaşıracaksınız. Bu farkındalıkla çocuklarınızın teknoloji apnelerini kontrol etmeniz kolaylaşacaktır. (more…)