Sizler benim yazılarımdan bıkmayın (!) diye konuk yazarlarımızı  “0 km.Bızdıklar”da misafir etmeye devam ediyorum. (“Yaşasııınnn!!!” çığlıklarınızı daha sonraya saklayın lütfen!)

Sevgili İlkiz ile bloğum sayesinde tanıştık. Sıcacık bir insan. Birlikte oturduk, onun bloğu için neler yapılabilir diye konuştuk. İlkiz’in seçtiği konu ve yazdıkları o kadar faydalı ki, aldı başını gitti. Pek çok okuru var. Şimdi de aralıklarla bu kıymetli bilgileri “0 km.Bızdıklar” okurları ile paylaşacak.

Aşağıda her şeyin nasıl başladığını gayet güzel anlatmış. İşim çok kolay anlayacağınız. Bana sadece size aktarması kalıyor…

Keyifli okumalar 🙂 (more…)

Geçenlerde Hürriyet yazarlarından Nuran Çakmakçı “Zorba ve zorbalığa uğrayan çocuğa nasıl davranmalı” başlıklı bir yazı kaleme almıştı.

Başlık dikkatimi çekti, zira çok yakın bir arkadaşımın henüz altı yaşındaki oğlu bu konuda sıkıntı çekiyordu. Sorun olan belki de sadece bir tek çocuktu fakat arkadaşımın oğlunun üzerinde inanılmaz bir baskı oluşturmuştu. O kadar ki çocukcağız teneffüse çıkmak istemiyordu minik zorbayla karşılaşmamak için. (more…)

Ara ara sitesinden bahsettiğim bir kişi sevgili Pemi. Siz onu Pemi olarak değil de, “İstanbul for kids” olarak duydunuz benden. Çok zor bir iş yapıyor aslında. İstanbul gibi ucu bucağı olmayan bir şehirde bızdıklarınızla yapılacakları takip edip, sizleri son gelişmelerden haberdar etmek istiyor. (more…)

Tarsus Amerikan’dan çok sevdiğim bir arkadaşım artık tecrübeli denilebilecek düzeyde bir baba. Kısa bir süre öncesine kadar bizler ona öğüt verirken, artık o yeni bebekleri olmuş arkadaşlarla “bilgeliğini” paylaşıyor. (more…)

Kendimi, etrafıma ve olaylara karşı olumlu bir bakış açısıyla yaklaşan bir insan olarak görüyorum genelde (ama her zaman değil maalesef). Hatta ara ara ‘pembe gözlüklerim var’ diye eğlenirim kendi kendimle. Bu yapısal mı (yani doğuştan gelen bir özellik mi) yoksa zaman içerisinde edinilen bir nitelik mi bilemiyorum ama sanırım ilki daha doğru. (more…)

Bir süre önce sevgili Müge’den geldi aşağıdaki yazı. Belki çoğunuza çoktan ulaşmıştır ama ben yine de sizlerle paylaşmak istedim. Çünkü yazı sevgiyle ilgili. (more…)

Küçükken son derece çekingen bir kızdım. Soru sorarlar, en basitinden hem de, kızarır bozarırdım. Annemin arkasına saklanma, tanımadığım ya da yeni tanıştığım kişilerin bana soru sorması durumunda gözlerimin dolması gibi pek çok antisosyal davranışı bende bulabilirdiniz. (more…)

Bugün ANEL’de (“Aşk Meleğinin Aile Merkezi: Anael” başlıklı yazıma gözatmanızı öneririm)  harika bir seminer vardı. “Nutritional Therapy” başlıklı bu seminerde aktarılanlar artık daha sık duymaya başladığımız teşhis ve çözümleri içermekteydi. (more…)

İstanbul’da kar o kadar hayatımızı etkiliyor, o kadar korkutuyor ki çoğumuz sabah kalkınca o beyaz kar tanelerini düşer görünce gülümseyeceğimize endişeli bir ifadeye bürünüyoruz. Çünkü her ne kadar ana yollarımız açık olsa da, yoğun kar yağışında ara yollar, yokuşlar, az aracın geçtiği bölgeler buzlanabiliyor. Buna hazırlıklı olmayan araçlar hâliyle kayıyor ve tehlike arz ediyorlar. (more…)

Bebeklik dönemimiz geride kaldı ama yine de ilgimi çekiyor yeni yapılan çalışmalar. Eskiden yurtdışından edindiğimiz pek çok ürün, ihtiyacı keşfeden firmalar tarafından memleketimde artık üretiliyor. (more…)