“Sürekli yaşını yazıp durma!” diyorlar ama ben çok eğleniyorum. Ne var yani? 39’umun baharındaysam? Yaşlı mıyım? Hayır. Yaşlı olsam ne olur? Hiç bir şey…

Pazar günü doğumgünümdü. Facebook’tan bol bol mesajlar geldi. (Teknoloji sağolsun – kaç zamandır haberleşemediğim arkadaşlarımla bu sayede mesajlaşmış olduk)

Bunun yanısıra telefonlar sürekli çaldı, cep telefonuma mesajlar geldi.  İnsanın başkaları için bir şeyler ifade ettiğini, bir yeri olduğunu en net gördüğü gün doğumgünü sanki. Yanlış anlamayın, normalde bir eksiklik hissettiğim için değil, asla. Arkadaşlarım sağolsunlar hep sevgilerini hissettirirler. Ama bu yoğunluk senenin başka hiçbir gününde olmuyor. Çok doğal olarak. Ben de bu günün tadını çıkarıyorum haliyle 🙂

Bu sene kızıcık hastalıkla kutladı benim doğumgünümü. Maalesef. Bu seferki virüs onu oldukça sarstı. İshal, hafif ama müzmin bir ateş, öksürük, halsizlik, burun tıkanıklığı,… Ne isterseniz var. Doktorumuz Hilal Hanım her zamanki tedbirli hâli ile tahlilleri yaptırdı, tahmin ettiği virüs tahlil sonucunda çıkınca teşhisi kesinleşti ve hemen hızla tedaviye başladı. Ama bu sefer virüs bir türlü kızıcığı rahat bırakmıyor…

Cumartesi yarı baygın yatarkenki halini görünce gözüm doğumgünü falan görmedi doğal olarak. Umurumda bile değildi!

Ne zaman ki akşama hafiften yüzü gülmeye başladı, ne zaman ki Pazar günü uzun uzun uyuyup daha bir hareketlendi, o zaman benim için doğumgünü kutlaması başlayabildi.

Önceliklerim, mutluluk ya da mutsuzluk nedenlerim kızımdan sonra daha bir değişti. Normal hayatıma devam edebilmem için önce onun ile ilgili her şeyin normal ve hatta iyi olması gerekiyor.  Maya ile ilgili bir aksaklık söz konusu ise benim de günlük yaşantım çalkantılı olabiliyor.

Doğumgünü kutlamaları da değişenlerden biri.

Eskiden arkadaşlarımla, kalabalık bir grup halinde, o dönemde en sevdiğimiz favori mekânlarımızdan birinde kutlarken, şimdi eşimle bir yemeğe çıkabilmek için bile evde her şeyin normal, kızıcığın sağlıklı ve mutlu olması gerekiyor.  Aksi takdirde keyif alamıyorum.

Herhalde yaşımı hissettiğim anlardan biri doğumgünleri kutlama şeklimin değişmesindedir.

Bir diğeri de yılbaşı kutlamalarında olsa gerek.

Eskiden mutlaka dışarıda bir yerlerde arkadaşlarla eğlenme hedefi güderken, şimdi ailemle her nerede olursa olsun keyifli bir gece arayışı içerisindeyim.

Önceliklerim değişti. Bana keyif veren ortamlar değişti.

39’unda bir anne doğumgününden ne bekler? Ailesinin sağlıklı olmasını… En büyük hediye bu herhalde.

Bayanlar 39 yaşlarına ulaştıklarında 10 sene o yaşta dururlarmış. Yani seneye benden 40 yaş yazısı beklemeyin sakın…