11 Ekim, Dünya Kız Çocuklar Günü idi. Bu çerçevede son derece kapsamlı bir konferans düzenlendi. “Güçlü Kızlar, Güçlü Yarınlar: Kapsayıcı ve Kaliteli Eğitim ile Çocuk Yaşta Evliliğe Hayır” başlığı altında kız çocuklarına karşı yapılan ayrımcılığın önlenmesi ve onların insan haklarından tam anlamıyla faydalanabilmesi için neler yapılabileceği konuşuldu.

Dünya Kız Çocukları günü Türkiye, Kanada ve Peru tarafından yapılan girişimler sonucu belirlenmiş bir tarih ve 2012 yılından bu yana kutlanıyor.

Bence her çocuk özel ve her çocuğun korunmaya, haklarını sonuna kadar kullanmasına izin verilmesine, donanımlı bir eğitime, sınırsız, koşulsuz sevgiyle sarılıp sarmalanmaya hakkı var. Cinsiyetinden bağımsız olarak.

Öte yandan, bir kız çocuk annesi olarak kız çocukların toplumumuzda nasıl geri plana itildiğini, ne şekilde yaralar aldığını gözlemlememem, kayıtsız kalmam tabii ki mümkün değil.

11 Ekim günü sosyal medyada bu özel günü kutlama mesajları, fotoğrafları ile yer aldı.  Pek çoğumuz kız çocuklarımızı ne kadar sevdiğimizi belgeledik. Ne güzel, ne mutlu bizlere.

Ancak bu günün anlamı biraz daha derin. Yapılması gereken çok şey var. Atılması gereken ciddi adımlar var.

Bizlerin çocukları kadar şanslı olamayan kız çocukları için her bireyin yapabileceği bir şeyler olsa gerek, değil mi? Kendi mutlu aile yapımızı, bizler kadar şanslı olamayanlara taşımak için mutlaka bir yöntem olmalı. Biraz kendi içimizde buna kafa yorsak ne güzel olacak.

Durumu şöyle kısaca özetlersek belki anlatmaya çalıştığım daha net olacak:

Birleşmiş Milletler Çocuklara Yardım Fonu UNICEF’in araştırmasına göre:

• 5-14 yaş aralığındaki kız çocukları aynı yaştaki erkek çocuklara oranla dünya genelinde günde toplam 160 milyon saat daha fazla ev işi yapıyor.
• Bu işler onların zamanının 40%’ına denk geliyor. Yani oyun oynayabilecekleri, ders çalışabilecekleri, arkadaşlarıyla vakit geçirebilecekleri yerine bu çocuklar çalışıyorlar.
• Yaşları büyüdükçe kız çocuklarına yaptırılan işler ağırlaşıyor.
• Yetişkinlerin yerine getirmesi gereken görevler de kız çocuklara yükleniyor.
• Çalıştırılan kız çocukların cinsel şiddete maruz kalma olasılığı bulundukları ortamlar nedeniyle yüksek oluyor.

Dün bu konuyla ilgili gerçekleşen konferansta çalıştaydan çıkan sonuçlar çocuklar tarafından şöyle sıralandı:

• Çocuklar, toplumun zayıf halkası olarak değil, birer birey olarak algılanmalı.
• Kızlar yeteneklerini keşfetmeleri ve daha özgüvenli olmaları için bilinçlendirilmeli.
• Aileler, çocuklarını büyütmek konusunda eğitim almalı.
• Çocuklarla çalışan herkes cinsiyet eşitliği eğitimi almalı.
• Kızların okula gönderilmeleri için ailelere maddi destek sağlanmalı ve bu aileler yakından takip edilmeli.
• Kız çocuklarını destekleyen ve onları koruyan kanunlar olmalı. Bunları uygulamayanlara ceza ve yaptırımlar getirilmeli.
• Karma eğitim sistemine devam edilmeli.
• Okullarda toplumsal cinsiyet dersi konulmalı.
• Ders kitapları toplumsal cinsiyet açısından tekrar gözden geçirilmeli.
• Toplu taşıma araçlarında kızların güvenle yolculuk yapabilmesi için gerekli önlemler alınmalı.
• Yurtlarda çalışacak görevliler işe alınırken özel testlerden geçirilmeli.
• Kız çocukları siyasete ve dine malzeme yapılmamalı.

Daha çoooook yolumuz var. Ne dersiniz? E hadi o zaman.