Bu 0 km. bızdıklar nasıl çıktı?

Aslında bu kendi ihtiyaçlarımdan, kendi yaşadıklarımdan, canım arkadaşlarımın ve benim düştüğümüz komik durumlardan ortaya çıktı.

Geçenlerde bir grup arkadaşıma sadece Mayacığımla ilgili gibi görünen, ancak aslında pek çok başka anneyi yakından ilgilendiren bir yazı yollamıştım. O kadar şeker cevaplar aldım ki, zaten aklımda şekillenmiş olan ve karalamaya başladığım notlarımı sizlerle paylaşmak istedim.

Üstelik benim hedefim bu yazı dizisinin tek taraflı değil “karşılıklı” olması. Paylaşmak ve daha çok paylaşmak… Onun için her türlü bilgi, tecrübe lütfen bu sayfalara katılsın. Herkes eline sıcacık bitki çayını yada “tall, nonfat, decaf latte”sini 🙂 alsın, hem okuyalım, hem yazalım, hem konuşmuş olalım… Ne dersiniz?

Herşeye baştan başlamak lazım belki de ama ben son zamanlarda bizi endişeden perişan eden “domuz gribi” nam-ı diğer “H1N1” virüsü hakkında birkaç şey yazmak istiyorum.

En başta ben olmak üzere herkes şaşkın, herkes farklı bir karar vermiş (yada verememiş) ama kimse verdiği karardan 100% emin değil. Konu çocuklarımız olunca hepimiz bildiğimiz gerçekleri bir anda unutup şaşkın tavuklar gibi ne yapacağını bilemez vaziyette ortalıkta dolanıyoruz.

Bizi bırakın, devletimiz ya da kıymetli doktorlarımız bile neyi savunması gerektiğinden çok emin değil.

Ben Maya’nın doktoru Prof.Dr.Hilal Mocan’a çok güvenirim. İki yaşından bu yana Maya ona emanet.

İşte bu nedenle domuz gribi konusunda da kendisine danışıyorum. Ancak Hilal Hanım’ın gayet net ve kararlı “Maya mutlaka aşı olsun” cümlesi kafamı netleştiremiyor. Diyemiyorum ki “Doktorumuz böyle dedi, aşı oluna !”
Neden?
Çünkü haberler, gazeteler, eş dost ve onların doktorları herkes farklı konuşuyor. Türkiye’yi bıraktım, artık yurtdışındaki yakınlarımıza danışıyorum.
Umutsuz durum yani.

Bu şekilde sağlıklı bir karar verildiği nerede görülmüş? Etrafta bilgi kirliliği var. İnternet elimizin altında, televizyonlar, cep telefonumuza gelen mesajlar, mailler,… kafalar karışık.

Hilal Hanım’dan rica ettim : ne olur, biz kafası karışıklara bir mailing yapsanız, bu işin aslını, aşı olmanın avantaj dezavantajlarını, olmamanın aynı şekilde bize getirebileceği artı ve eksileri bir özetleseniz… Meğer kitapçık çıkartmak üzereymiş. Yaşasın ! Belki bir karar verebiliriz.

Hayir birşey değil, bu sebepten evlilikler de zarar görecek. Mengü der ki “Maya aşı ol-ma-ya-cak ! Zaten ben grip aşısına da karşıyım, buna toptan karşıyım.” Gayet net. Ben henüz aldığım bilgilerle tatmin olmamış bir insan olarak kararsızım.
Ben karar verene kadar grip yaklaştı, yaklaştı, acaba olsak da kurtulsak mı?

Bir defa grip olunca bağışıklık kazanılmış oluyor herhalde. Artık o zaman aşı gerekmeyecek mi? Tekrar hasta olunma ihtimali var mı? Puffff bu işin içinden çıkabilen haber versin…

Arkadaşım Aylin’in kızı Ela halde hazırda domuz gribi. Aylin’in bugün yolladığı bir mail vardı. Hızlı hareket etmenin önemini vurguluyordu. Ela ateşlendiğinde hemen gece eve doktorlarını çağırmış ve bir saat içinde hızlı testi yaptırmışlar. Tamiflu’yu ecza deposu olan bir arkadaşlarından buldurmuşlar (memlekette Tamiflu stoklanmaktan eczanelerde tükenmekte.) İlaç 24 saat dolmadan Ela’ya verilmiş. İlk gece 40 ve üzeri olan ateş, ertesi gün 38,7 lere düşmüş ve şimdi düşük ateşle Elacık bu işi atlatmış.
Tüm detaylar bir tarafa, buradaki en önemli şey hızlı hareket etmek, BEKLEMEMEK !!!

Bazı doktorlar 39-40 ateşli minicik hastaların annelerine evinizde bekletin birkaç gün, banyoya sokun, ateş düşürücü verin, eğer ateş düşmezse gelin göreyim diyor. Bu ne kadar doğru bir yaklaşım bilemiyorum. Sanki boşuna minicik vücut hırpalanıyor gibi geliyor.

Bir de doğal yolu seçen doktorlar var. Domatesinizi kendiniz yetiştirin, ot ve kök ile ilacınızı yapın falan tarzı. İstanbul’un ortasında sera kurabilenleri tebrik ediyorum 🙂

En son eltim Ebru bir database oluşturuyordu : doktorları aşı olunsun diyen ve olunmasın diyenleri listeleyip bir karara varmaya çalışıyordu. Derken kızcağızın iki bızdığı da domuz gribi oldu !!! Karar çoktan verildi…

Herkese bol gripsiz, sağlıklı günler diliyorum ve kocaman ıslak öpücükler yolluyorum 🙂