1. TIK TAK

TIK TAK

TIK TAK

Sabahın erken saatleri. Camım hafif aralık. Rüzgarın tatlı esintisi tülü havalandırıyor, üzerime üflüyor.

Gözlerimi açmama gerek yok.

Dışarıdan gelen bu sesi ben çok iyi biliyorum. İçime işlemiş.

Çocukluğum…

Okul dışında düzenli olarak gittiğim en önemi yer tenis kortlarıydı. Mersin’de öyle afili hocalar, tenis kulüpleri yoktu o zamanlar. Hepimizin bildiği ve sevdiği, tenis aşığı ve bildiğini öğretmekten büyük zevk alan Ahmet Amca vardı. Ahmet Ersoy.

Babam tenis oynamayı çok sevdiği için ben de, ablam Nilgün de kendimizi tenis kortlarında bulmuştuk.

Ahmet Amca sakin, güler yüzlü ve öğretmeyi ciddiye alan bir kişiydi. Tenis toplarının üçünü sol elimde tutup, sağ elimle onun toplarına yetiştiğim günkü mutluluğu ve gururunu şöyle dile getirmişti, “Kocaman yetişkinler, kocaman ellerinde ancak tek top tutabiliyorken, sen minicik ellerine üç tanesini sıkıştırıp, bir de topa yetişiyorsun.”

Belki basit bir cümle ama benim için anlamlı o kadar büyüktü ki, hâlâ aklımda..

Tik tak

Tik tak

“Bak işte bu ses!”

“İşte bu!”

Top raketin ortasına isabet ettiğinde, doğru vuruşun sesi. Zorlanmadan, su gibi akan bir vuruşun ödülü.

Tik tak

Tik tak

Seneler sonra Ziya Ağabey ile buluşup karşılıklı tenis oynadık

Sonra Ziya Ağabey girdi hayatımıza. Tarabya’da yazları tabii ki tenise devam edilecekti. Kızıl Ziya lakaplı bu genç tenis hocası, en iyilerdendi.

Grup dersini ilk defa o zaman almıştım. Duvar oynayan bir çocuğun attığı topun duvara çarpıp, olanca hızıyla sağ gözüme yapışması yine unutulmaz anlardandır. Gruptaki çocuklardan birinin neredeyse ağlayarak, “Hocaaaammmm kör oldu! Kör oldu!” diye hocamızı çağırışını, gözüme yapılan pansumanları ve o gözün şişip kapanmasını hiç unutmam. Kör olmadım neyseki ama göz kapağı azıcık deforme oldu tabii.

Tik tak

Tik tak

Ahmet Amca, Ziya Ağabey, babam, okul arkadaşım Tümay, … böyle devam etti. Enka kortlarında, yazlıkta, Mersin’de, okuldaki kort bile denemeyen alanda, herhangi bir duvarda,…

Benim için Çeşme vazgeçilmezi: Levent Hoca ile tenis antrenmanları

Her yerde sadece keyif için, zaman zaman saatlerce oynadım ve elimden geldiğince hâlâ oynamaktayım.

O kadar anım var ki bu sesle…

O yüzden sabah onu duyduğumda gözlerimi aralamama bile gerek yok.

Bakmadan topun raketin neresinde denk geldiğini söyleyebilirim size.

Tik tak

Tik tak…

Ve hayat devam eder…