Hayatımı renklendiren pek çok şey hareket halindeyken oluyor. Yani mesela seyahat ederken, mesela bir konsere giderken, mesela arkadaşlarla keyifle ve hararetle kaynatırken ve son zamanlarda “0 km. bızdıklar” aktiviteleri düzenlerken.

Geçen dönem Sihirli Sayfalar’da başlattığımız ve hâlâ devam eden “okuma saati ve sanat aktivitesi” şimdilerde Bambino Oyuncak’taki “sanat aktiviteleri”mizle daha da bir renklendi, keyiflendi. Daha başka ne yapsam diye düşünüyorum ama öte yandan da Mayacığın okul sonrası günleri öyle bir dolmaya başladı ki, elime yeni proje almadan iyi planlama yapmam gerekiyor.

Bızdıklar için yapılan her şey keyifli, hepsi renkli. Üstelik onlar gerçekten her sunulanı kollarını açarak alıyorlar, her sunulan onlar için yeni ve enteresan. Eleştirseler bile olumlu oluyor. Bir gün yapılanda eksiklik olsa da onlar hiçbir zaman biz büyükler kadar bunu büyütmüyorlar, sorun haline getirmiyorlar.

İşin özüne, gösterilen çabaya ve emeğe bakıyor, mutluluklarını göstermekten çekinmiyorlar.

Bu anlamda Sihirli Sayfalar’ın aylardır yaptığımız sanat çalışmalarından tek kuruş istememiş olması da bence biz büyükler için saygıyla karşılanması gereken bir nokta. Sihirli Sayfalar’ın sahibi Ayşe, bunu hiç dile getirmiyor ama sonuçta pek çok malzeme kullanılıyor. Tabii ki onlar da bu çalışmadan fayda görüyorlar. Pek çok minikle tanışma fırtsatı buluyorlar, kitapları satılıyor, mekânları duyuruluyor hem de pek çok kanaldan. Tüm bu avantajlara rağmen işe “ticari” yaklaşmamalarına saygı duymak lazım.

Aynı şekilde Bambino’nun Aynur Hanım’ı çocukları gerçek anlamda kolları açık bekliyor. “Ben sadece oyuncak satarım” demiyor, çocuklarla daha fazla vakit geçirmek için yollar arıyor. İşte bu noktada birlikte sanat aktivitesi yapalım diye düşündük. Aynur Hanım’da dükkanındaki özel köşeyi ekstradan süsledi, püsledi, bızdıklara göre sandalyeler, tabureler aldı, günler öncesinden plan program yaptı. Ve yine herhangi bir ücret talep etmedi her iki aktivitede de. Bundan sonrası ona kalmış doğal olarak ama bu kadarı bile çok hoş bence.

Diyeceğim o ki, etrafta güzel insanlar, pırıl pırıl minikler, gençler ve sebatkâr anneler oldukça o kadar güzel işler, o kadar güzel aktiviteler, çalışmalar çıkar ki bizler bile şaşırabiliriz.

Hep birlikte biraz da şu çocuklara yardım işine el atsak? Dört yaşın anlaması için belki biraz zaman var ama, altı yaş ve üzeri için imkânı olmayan çocuklara yönelik çalışmalar yapsak? Çocuklarımız işin başında olsa, biz sadece yönlendirsek? Ne dersiniz? Önerileri bekliyorum.

Bu hayatı renklendirmenin yolu harekete geçmek, güzelliklere imza atmak… Birlikte bir imza atsak, hepimiz için özel olsa…Başkalarının hayatına sağlanan katkı bizi daha da renkli kılar, günlerimizin daha da anlamlı olmasını sağlar.