Anneler günü geliyor. “0 km. bızdıklar” da bir Anneler Günü yazısı olmazsa eksiklik hissedeceğim, biliyorum. Öte yandan zaten zaman zaman kendimi anlattığım bu blogda tekrar annelik duygularımı aktarma düşüncesi bile beni sıktı. Sizler baygınlık geçirirdiniz herhalde :).
Geçen seneki “Sevgiden Doğan Güç: Annelik” başlıklı yazımda da öncelikle biraz bilgi vermeye odaklanmıştım, kendi hislerimden bahsetmektense. Duygular her yerde, pıtır pıtır çıkıyor nasılsa, yeni açan taptaze papatyalar gibi.

Şu günlerde minikler yuvalarında, okullarında yoğun bir çalışma içerisindeler, Anneler Günü öncesi annelerine öğretmenlerinin yardımıyla güzellikler hazırlıyorlar.

Mayacık henüz sır tutamama durumunu yaşıyor. Zorlanıyor. Her şeyi olduğu gibi aktarmaktan hoşlanan kızım, benim için hazırladığı sürprizi söylemek istiyor. Öte yandan sıkı sıkı tembih edilmiş, adı üzerinde süprizzzzz.

Tüm bu kıpırdanlamaları gözlemlerken birden aklıma geldi. Maya’ya dönüp, “Canım, sen Anneler Günü nedir biliyor musun?” dedim. Şöyle bir durakladı. Bir şeyler biliyor ama tam da emin değil. Anneler Günü’nü bu kadar küçük çocuklara nasıl anlatırsınız? Şimdi beş yaşında. Yine daha bir anlatılabiliyor ama daha da küçükken nasıl kafasında canlandırabilirsiniz bu özel günü?

“Anneler Günü, sana emek veren, seni seven ve destekleyen, her zaman yanında olan annene sarılıp teşekkür etme günüdür Mayacığım.” diye anlattım.

Sonra durakladım… “Yani eğer sence hak ediyorsa…” deyiverdim.

Yanlış mı? Sanmam. Anne olmayı hak etmeyen, çocuğuna seneler senesi işkence yapan, onunla hiç ilgilenmeyen, kendi çıkarı için çocuğunu çalıştıran, evlendiren, bencilce kendi hayatını yaşayan, hatta çocuğunu öldürecek kadar fiziksel zarar veren  o kadar çok anne var ki…

İşte böyle annelerin Anneler Günü’nü ağızlarına bile almamaları gerekiyor. Miniklere de bu farkı göstermek gerekiyor belki de, bu kadar detaylı değilse de.

Hak edenin Anneler Günü kutlanmalı. İşte ben de bu nedenle etrafımdaki gerçek annelerden bu haftaki yazıyı yazmalarını istedim.

Nasıl mı?

Geçen sene sevgili Sibel Arna’nın benimle yaptığı “Blogunda bızdıkları yazıyor kitapçıda onlara kitap okuyor” başlıklı röportajdaki iki soruyu bu sefer ben onlara sordum:

Annelik nedir?

Annelik ne değildir?

Üşenmediler bu zor iki soruyu cevapladılar, duygularını paylaştılar. Bana düşen de bu harika kişilerin cevaplarını sizlere aktarmak.

Bu yazıyı siz yazdınız tatlı anneler. Teşekkür ederim!

Annelik Nedir:  Annelik; nefes aldığın sürece, her saniye, bilinçli veya bilinçsizce hep BİR İNSAN için bir şeyler yapmaktır, onun  için yaşamaktdır. Yani en azından benim için öyle… :)) Çok mu duygusal oldu nedir??? :))

Annelik Ne Değildir: Annelik; ona yemek yedirmek, her zaman yanında zorunlu olarak oturmak veya ben anneyim demiş olmak DEĞİLDİR, kesinlikle DEĞİLDİR!!!  (BİLUN)

Tecrübelerime dayanarak Annelik , insanın çocuğunu dokuz ay taşıyıp doğurması DEĞİLDİR!!!

Annelik; annenin çocuğunu doğurduğu andan itibaren başlayan ve ömür boyu süren bazı duygulara (mutluluk, sevgi, endişe, sahiplenme) aynı anda sahip olmasıdır. Annenin zaman zaman bu duyguları taşıması ağırdır, istemez ki onu biri incitsin. Onun için hep en iyisini ister … Lakin bazen de rahat olmali.:) (AYŞEGÜL)

Annelik nedir: Annelik, biraz vicdan azabı, çokça mesuliyet, sonsuz sevgi, hayranlık ve aslında kendinle çocuğunun ayrı kişiler olduğunu kabullenmek ve yanındaki miniğin sana emaneten geldiğini bilmek ve ona istediğini yapması için gerekli özgürlüğü, mesafeyi tanıyabilme metanetini gösterebilme yetisi olmalı galiba 🙂

Annelik ne değildir: Sahiplenmek, miniğimizin ve kendimizin özgürlüğünü kısıtlamak değildir. (PEMİ)

Anne adayı olmak bile bulutların üzerinde kanatlanmak bence.
O ilk anne olacağın anı duymak….

Midende kelebekler,karıncalar hissedersin……
Annelik kişiye, ruha ve karaktere göre değişir ama ben çooook verici bir anne oldum.
Kimine göre yanlış ama bir dönem hayatım kızım oldu; O’nun uyuma saati, O’nun giysisi, O’nun fotosu, hep O’nun…..
Sonra sonra artık hormonlar mı bilemiyorum, cevabını bulamadığım sebeplerden dolayı yavaş yavaş hayata dönüş.
Sosyal olma dönemine adapte oldum kendimi yenerek.
Anne olunca yediğimden içtiğime, alışveriş, temizlik gibi eskiden çok da dikkat etmediğim şeylere daha dikkat etmeye başladım.
Yine farketmeden saat rutinim oluştu; rahat bir hayat yaşarken daha zamanlı yaşamaya başladım, daha hassas oldum ve tabi daha sabırlı.
Çocuğuma devamlı yeni şeyler öğretmeye, boş vakit geçirtmemeye, daha aktif, daha yaratıcı şeyler yaptırmaya başladım farkında olmadan.
Farkında olmadan derken zaten bir programa başlayınca gerisi çorap söküğü…..
Mutlaka dozunu bilerek, bilmeye çalışarak, belki bazen kendini frenleyerek ama kesinlikle egolarından çok uzakta !!!
Unutmadan, mükemmel diye birşey yok; ne annelikte, ne çocuklukta, ne de çocukta…(TUĞBA)

“Annelik,çocuğu için herşeyi göze almak,herşeye katlanabilmektir.” (MÜGE)

Hâlâ öğrenmektir… Hiç bitmeyen bir öğrenme sürecidir. Çocukluğa dönmektir, çocukluk günlerini tekrar yaşamaktır… (ELİF)

Annelik dünyanın en zor mesleği. Sevgi, güven duygusu, limitler ve çocuğun hayatına saygı ister. Eğitim vermek demektir. Her zaman çocuğunuzla gurur duymak annelikle birlikte gelen bir duygudur.

Annelik arkadaş olmak ve çocuğunuza sahip olmak demek değildir. (REŞİDE)

Annelik fedakarlıktır. Öte yandan annelik kölelik demek değildir. (ŞEBNEM)

Anne olmak; sahip olduğun, üzerinde taşıdığın bütün egolarınla, bebeğini kucağına aldığın anda vedalaşman gerektiğini bilmek demek. Bence anne olmak, karşılıksız sevmek, karşılıksız vermek demek. Anne olmak, insanoğlunun sahip olduğu sevgi, şefkat, vicdan, endişe, korku, aşk, sabır gibi duyguları en üst seviyede yaşama şansına sahip olmak demek. Anne olmak, ama mutlu bir anne olmak, hayattaki en büyük lütuf, şans demek. Anne olmak yine egolarımızdan biri olan tatmin olma duygusunu yaşayabilme şansına sahip olmak demek, çünkü sıfırdan kucağına konan bir canlıyı bir mucize gibi işliyorsun, ona şekil veriyorsun ve büyütüyorsun. Anne olmak demek hayatta alabileceğin en büyük sorumluluğu almak demek. Anne olmak müthiş bir şey!!!

Son olarak, anne olmak annelerimizin biz büyürken söylediği ‘anne olunca anlarsın’ lafını gerçekten anlamak demek. (BANU)

Anne olmak, bağımlı değil bağlı çocuklar yetiştirmektir. (AYNUR)